یکی که گم شود دیگری محکوم به آوارگیست

او راحت از من گذشت

خدایا از او راحت نگذر …

قفس یعنی دهان من

وقتی زبانم روی اسم تو قفل می شود

زمستان سرد نیست درد است

وقتی دست هایم تنها خودم را به آغوش می کشند !

در سینمای چهار بُعدی چشمانت

برنده ی هفته سیمرغ بلورینِ بهترین تماشاچی می شوم . . .

فقط یکبار میتوان عاشق شد

بار دوم دیگر خبری از جنسِ اصل نیست . . .

از سرمای زمستان نمی ترسم

وقتی به تو گرم است “دلم

یعقوب یادم داده است ، دلبرت وقتی کنارت نیست

کوری بهتر است از دیدن

هوا هر چقدر هم زمستان باشد ، مهم نیست

تو در آغوشت تابستان داری

اینکه دوستم داشته باشی مثل این است که

عابری در پیاده رو ناگهان در آغوشم بگیرد

همین قدر بعید…همین قدر ممکن… !

عاشق شده ام بر تو ! تدبیر چه فرمایی؟

از راهِ صلاح آیم؟ یا از درِ رسوایی؟

یادت باشد

به خوابم آمدی

بیدارم کنی بِبوسمت!

به سلامتی کسی که همیشه آخر اس ام اس هاش اسمشو می نویسه

چون میدونه هیشکی شمارشو Save نکرده

این چیست که چون دلهره افتاده به جانم

حال همه خوب است ، من اما نگرانم

ای عشق ! مرا بیشتر از پیش بمیران

آنقدر که تا دیدن او زنده بمانم

چشمانم را به ابرها قرض می دهم

کافیست عکست را نشانم دهند

خشکسالی چند سال اخیر را جبران خواهم کرد

من رسم دوستی ام مثل نان نیست

که گرمش سر سفره دل باشد

و سردش سهم نمکی

چه گرمای حضورت و چه سرمای نبودنت را دوست دارم

چو قلب شب تاریک تنهایی هایم دوستت دارم

چو بامداد خوش دوستت دارم

به یاد تو و یادهایت شب نشستم بیدار

چه خواب باشم چه بیدار باشم دوستت دارم